O tempora, o moresPaulus Mauri, litterarum criticus diurnariusque, emortuus est

Mediolani, ubi in lucem abhinc annis septuaginta septem venit, Paulus Mauri vitam die XXIV huiusce mensis Aprilis obiit. Cuius nomen, statim ut fama de tanti viri decessu vulgata est, lacrimabundi prosecuti sunt amici, familiares doctique praesertim homines, inter quos Conradum Augias, Simonettam Fiori, Antonium Gnoli memorare saltem oportet. Quorum et unus et altera et tertius Paulum Mauri, qui, Natalini Sapegno et Alberti Asor Rosa discipulus, anno MCMLXIX Litterarum ac Philosophiae lauream optime meritus est atque anno MCMLXXI opusculum criticum de Carolo Porta typis imprimendum curavit, iudicem litteratum et diurnarium altissima mente, singulari imprigritate magnaque doctrina praeditum maerenti ac grato animo praedicaverunt. Etenim emunctae homo ille naris, qui culturalium ephemeridis “Respublica” (Italice La Repubblica) rerum auctoribus per viginti amplius annos praefuit, Albertum Arbasino, Attilium Bertolucci, Alafridum Giuliani, Antonium Tabucchi, Iulianum Briganti, Caesarem Garboli, Marium Bortolotto, Petrum Citati nimirum invitavit necnon Georgium Duby et Claudium Lévi-Strauss ut articulos eruditaque commentaria in diurnis ab Eugenio Scalfari institutis scriberent. Neque demum silentio praetereundum est quod Paulus Mauri exculta politaque acta periodica quarto quoque mense edita, cui “Equus Troianus” (Italice Il cavallo di Troia) nomen, ab annis MCMLXXXI ad annum MCMLXXXIX egregie moderatus est. Ave aeternumque ave, diurnariorum Italicorum magister et lux, cuius memoriam omnes qui te dilexere pie inviolateque servabunt. Exempli luce tui nos in dies illumina nostrisque cordibus adhuc loquere.